نگاهی اولیه به گوشی‌های نوکیا ۷.۲ و نوکیا ۶.۲

بدیهی است که دو گوشی اندرویدی جالب‌ترین بخش‌ها برای ما هستند. از نظر فیزیکی یکسان، نوکیا ۷.۲ و نوکیا ۶.۲ ساختار مشترکی دارند – هر دو طرف از گوریلاگلاس ۳ استفاده کرده‌اند که توسط یک کامپوزیت پلیمری به هم متصل شده‌اند. نوکیا ادعا می‌کند این ماده دو برابر قوی‌تر از پلی‌کربنات و نصف وزن آلومینیوم است.

نظر ما این است که این گوشی‌ها سبک‌تر از انتظار برای چنین اندازه‌ای حس می‌شوند و وزن ۱۸۰ گرمی آن‌ها واقعاً سنگین نیست. گوشی‌ها به خوبی در دست جا می‌گیرند، اگرچه در این اندازه صفحه‌نمایش، استفاده تک‌دستی کمی دشوار است.

نکته کمی غافلگیرکننده در زبان طراحی، مجموعه‌های دوربین دایره‌ای بزرگ در پشت گوشی‌های ۷.۲ و ۶.۲ است. این طراحی حس واضحی از موتورولا را منتقل می‌کند، هرچند می‌توان به لومیا ۱۰۲۰ نیز اشاره کرد.

در داخل این برجستگی‌ها، دوربین اولتراواید ۸ مگاپیکسلی و سنسورهای عمق‌سنج ۵ مگاپیکسلی یکسان هستند، به علاوه دوربین اصلی که برای هر گوشی خاص است. ما در زمان کوتاه کار با این دو نوکیا، فرصتی برای گرفتن نمونه عکس نداشتیم.

لنز با دیافراگم نوکیا

به هر حال، نوکیا ۷.۲ دارای سنسور محبوب ۴۸ مگاپیکسلی کوارд بایر است که نوکیا آن را “کوارد پیکسل” می‌نامد، پشت یک لنز با دیافراگم f/1.79 (به نظر ما f/1.8 به اندازه کافی دقیق بود). برند زایس به وضوح در میان لنزهای دوربین دیده می‌شود و حالت‌های بوکه در داخل اپ دوربین نیز نام این سازنده اپتیک آلمانی را بر خود دارند – ZEISS Modern، ZEISS Swirl و ZEISS Smooth – نشانه‌های زیادی از زایس وجود دارد.

در همین حال، نوکیا ۶.۲ یک تصویربردار معمولی ۱۶ مگاپیکسلی با لنز f/1.8 را انتخاب کرده است – بله، این مورد در مطالب مطبوعاتی به صورت f/1.8 ذکر شده است. البته در این مدل نشان زایس وجود ندارد.

نوکیا ۷.۲ و ۶.۲ دارای خواننده‌های اثر انگشت در زیر مجموعه دوربین هستند – سنسورهای خازنی معمولی. ما آن‌ها را به سرعت امتحان کردیم و به خوبی کار می‌کردند، بدون مشکل.

یک افزودنی جالب در این دو نوکیا، دکمه دستیار گوگل است. در سمت چپ دستگاه‌ها قرار دارد و به عنوان یک میانبر همیشه در دسترس برای دستیار عمل می‌کند – اگر زیاد از آن استفاده می‌کنید واقعاً کاربردی است. کنترل‌های فیزیکی دیگر در سمت راست قرار دارند – یک چیدمان کلاسیک شامل دکمه پاور و کلیدهای حجم.

نوکیا ۷.۲ و ۶.۲ نمایشگر یکسانی

نوکیا ۷.۲ و ۶.۲ نمایشگر یکسانی دارند – یک ال‌سی‌دی ۶.۳ اینچی با رزولوشن FullHD+. نوکیا آن را PureDisplay می‌نامد و روشنایی ۵۰۰ نیت و کنتراست ۱۵۰۰:۱ را وعده می‌دهد. این پنل همچنین قابلیت HDR10 را دارد و گوشی‌ها سعی می‌کنند محتوای SDR را به HDR ارتقا دهند. ما واقعاً نمی‌توانیم نظر زیادی در مورد کیفیت نمایشگر بدهیم جز اینکه رنگ‌ها خوب به نظر می‌رسید و قابلیت دید در فضای بیرون قابل قبول بود – بعداً در بررسی کامل‌تر بیشتر خواهیم گفت.

نوکیا ۷.۲ توسط اسنپ‌دراگون ۶۶۰ قدرت می‌گیرد که کمی قدیمی است، اما همچنان عملکرد بسیار خوبی در هر دو وظیفه CPU و GPU ارائه می‌دهد. از طرف دیگر، اسنپ‌دراگون ۶۳۶ نوکیا ۶.۲ به همان اندازه قدرتمند نیست، اما باید به ۶.۲ کمک کند تا عمر باتری وعده داده شده ۲ روزه را محقق کند، شاید. ما چندان از قابلیت شارژ ۵V/2A آن‌ها خوشحال نیستیم – پر کردن آن باتری‌های ۳۵۰۰ میلی‌آمپر ساعتی زمان خواهد برد.

گوشی‌ها با اندروید ۹ پای بوت می‌شوند و تحت برنامه اندروید وان هستند، بنابراین رابط نرم‌افزاری بدون نرم‌افزارهای اضافی است. نوکیا وعده دو به‌روزرسانی اصلی سیستمعامل (بنابراین اندروید ۱۰ باید به زودی بیاید) به علاوه یک سال سوم اضافی از به‌روزرسانی‌های ماهانه می‌دهد.